NIET over paarse dwergen die in de Moldau springen
Door: sharonlubbers
Blijf op de hoogte en volg Sharon
09 November 2011 | Tsjechische Republiek, Praag
Nu heb ik toch wel een tijdje moeten nadenken. Ik had geen flauw idee waar ik nu weer over moest schrijven, maar had wel weer zin om te bloggen.. Het einde komt al in zicht en daar ben ik echt niet blij mee. Ik kan me niet voorstellen dat ik over 1,5 maand alweer in Nederland ben. Aan de ene kant is dat natuurlijk hartstikke leuk, iedereen weer zien, eindelijk weer werken tussen de bloemen en fanfarerepetities op zaterdag worden weer vaste prik. Als hollander moet ik ook echt wel toegeven dat na 15 jaar in Limburg vertoeven, ik het regelracht verschrikkelijk vind dat ik 11-11-11 niet in Nederland ben. Wat een ellende zou ik zo zeggen. Mocht iemand zich geroepen voelen om mij voor die datum naar maasje of enig ander Limburgs feestje te halen: roept u maaaaaar! Aan de andere kant zal ik geen Praag-avonturen meer beleven.. Dan kan ik geen toeristje meer plagen, ontmoet ik geen schotse meneeren meer in de metro en heb ik geen leraar meer die op zijn sokken door de klas wandelt en metaforen gebruikt waarbij een gymzaalvloer bedekt met kerstlichtjes, en paarse kabouters die in de moldau springen niet gepasseerd worden. (dit alles zodat wij beter kunnen begrijpen hoe populaire cultuur is ontstaan) Een traditie die ik hier net hoef te missen is Sinterklaas. Op de een of andere manier ben ik er samen met Steven in geslaagd om de mensen hier te overtuigen mee te doen met surprise, compleet met gedicht, dat wordt nog interessaaaaant! Na enige facebook-commotie heb ik overigens beloofd om mijn eerstvolgende blog aan Steven op te dragen, dus bij deze hoor! Hierbij moet ik ook vermelden dat de volgende blog, betreffende een blikopener opgedragen zal worden aan Marije.