WYLF dag 1: De Nederlandse invasie begint!

Daar stonden we dan, in de ontbijthal, tas om, op zoek naar een tafeltje, uiteindelijk hebben we gewoon een stoel geclaimt en zijn naar het buffet gelopen. Daar kwamen we erachter dat chinezen ontzettend interessante eetgewoontes hebben. Je ziet vrijwel alle Aziatische mensen dolblij op het warme eten aflopen, hun borden volladen met noedels en vleesgerechten (getsieee), terwijl de Europeanen twijfelachtig een bordje pakken en het volladen met zo veel mogelijk meloen. Helaas was de kledingcode business casual, dus we (en dan met name de heren) hadden heerlijk last van de gevolgen van beetje airco-buiten-beetje meer airco-heeeel veel airco... maar goed, ook dat went. De eerste dag van het forum was gereserveerd voor de opening (die hilarisch genoeg begonnen met VIP's die een kartonnen muur kapot sloegen met platic opblaasbare hamers), en de economische papers. Zoals mijn klasgenoten ondertussen wel weten, ben ik economisch gehandicapt, en ik had af en toe best veel moeite met erbij blijven. Gelukkig was het algemene thema van het hele forum (towards a world without poverty and inequality) wel naar mijn smaak en bleef het dus wel interessant om te luisteren. Erg leuk was het toen we in het begin om en om moesten op staan om ons voor te stellen, per land. Iedere nationaliteit kreeg goed applaus, maar toen wij nederlanders opstonden, 11 man sterk, klein landje maar de grootste delegatie na Hong Kong, kregen we een daverend applaus. Al kan dat ook komen door onze overweldigende lengte. ahum. (okee okee, er waren een paar lange mensen bij, en ik was het niet..) Over het algemeen was het erg leuk om te zien hoe mensen aan de andere kant van de wereld tegen de wereld aan kijken. We eindigden de avond met een welkomstdiner, waar we elkaar nog beter konden leren kennen. Uiteraard duurde het mysterie voort. Voor het diner, kwam ik in mijn kamer om me op te frissen, en er stond warempel een koffer. Punt was, dat er geen kamergenoot was. Aan de roze starbucksmok te zien,konden we goede vriendinnen worden, en aan de chinese tekens erop te zien, was ze van redelijk lokale afkomst. Na het welkomstdiner zag ik slechts een bult in het bed liggen. Op een bepaald moment werd ze wakker, zei 1238947 keer "I'm sorry", rende naar de gang, kwam weer terug, en ging weer slapen.. Nog steeds geen afkomst, nog steeds geen naam...