Lantau Island: zon, zee, strand, en die vislucht!

Dag vier hadden we ons ingeschreven om deel te nemen aan een georganiseerde tour, die een groot succes zou worden. We bezochten een eiland, maar uiteraard niet zomaar een eiland. We bezochten Lantau eiland, waar de grootste Buddha ter wereld is gaan zitten, en waar het schattige vissersdorpje Tai O zich tevens bevindt. Allereerst zijn we per busje naar de Tsing Ma brug gebracht, waar we konden genieten van een prachtig uitzicht, gigantische vlinders en bloemen die in HK in het wild groeien, maar waar ik thuis een boeketje van maak. (collega's, lees: orchidëen, bouvardia, koraalvaren, anthuriums...etcetc) Op dit uitzichtpunt vertelde onze gids dat de meeste schoonmakers in HK mensen zijn die ooit arbeidsongeschikt zijn verklaard op grond van geestelijke ongezondheid. Op deze manier probeert de overheid van HK die mensen toch in de samenleving te betrekken op een toegankelijke manier.Nadat pappa en ik op de foto werden gezet en nu vereeuwigd zijn op een bordje (en ja, mijn moeder vindt het ding nog leuk ook), werden we naar het eiland gebracht. Op dit eiland moesten we overstappen op een andere, grotere bus, met een andere chauffeur, want om op Lantau te mogen rijden, moet je een speciaal rijbewijs hebben. Later werd ons duidelijk waarom, met name toen de chauffeur ons in één keer door een superscherpe haarspeld bocht bergop manouvreerde. Kimmy, onze nieuwe gids, vertelde ons dat veel mensen die op Lantau geboren worden, het eiland werkelijk nooit verlaten, en waarschijnlijk nog nooit HK hebben gezien. (een beetje zoals Postert dus, hihihi) Ik moet zeggen dat het een mooi eiland is, maar om nou nooit te reizen... ik kan het me niet voorstellen! Onze eerste stop was het langste strand van HK. Het klinkt indrukwekkend, maar het was slechts 2km lang, en ongeveer 500 m breed, dus dat viel wel mee. Omdat we er op een maandagmorgen waren, was het er helemaal stil en ik had dus geen concurrentie van huilende snotneuzen tijdens mijn zoektocht naar schelpen. Het water van de Zuidchinese zee was lekker verkoelend, zo'n 31 graden, dus we vonden het wel tijd voor een ijsje. Daarna doken we de bus weer in en we kwamen uit in Tai O, een eeuwenoud vissersdorpje waar dezelfde houten huizen al honderden jaren op dezelfde houten palen staan. Ik had trouwens ook het idee dat dezelfde mensen al honderden jaren in het dorp wonen, maar Kimmy vertelde ons dat Lantau kampt met een grote leegloop van jonge mensen die in Hong Kong hun geluk zoeken. Hoewel de mensen die er wonen ontzettend gelukkig zijn, is er dus een zeer grote kans dat dit dorpje over 10,20 jaar niet meer bestaat. Zonde hoor! Na een kleine rondvaart door het dorpje kwamen we tot de conclusie dat dit dorpje qua stank een goede afwisseling was. Van airco-lucht gingen we naar de geurvan zee,zout en heel veel vis.Het was ook opvallend dat dit dorpje erg gelovig is, het bevat namelijk een tempel en vijftien kapellen, en dat op ongeveer 2000 inwoners! Langzaam maar zeker begonnen we al zin te krijgen in de lunch, maar we gingen eerst op weg naar de bigass Buddha.Deze Buddha hoort bij een tempel en beide liggen ver weg, omdat het filosoische motto van de monniken als volgt is: "a world with people is a world with problems". denk daar maar eens over na. Na een bezoek aan het museum, bekeken we de Buddha eens van dichtbij, en jep, dat ding is met zijn 34 meter behoorlijk indrukwekkend. hij houdt zijn rechterhand omhoog, iets dat zoveel betekent als "zegening". Onze gids wilde dan ook graag dat we allemaal om de Buddha heen liepen, als we dit helemaal deden, zouden we gezegend zijn door Buddha. Na gezegend te zijn, vervolgden we onze tour naar het Po Lin klooster voor een lunch. Een vegetarische lunch, iets dat mijn omnivoor-pappa toch wel een beetje jammer vond. Ik zat er niet zo mee en na wat instructies van een Australische mevrouw zat ik met stokjes in de aanslag. Mijn eerste maaltijd met stokjes smaakte alleen al goed omdat het mijn eerste maaltijd met stokjes was, al moet ik mijn vader gelijk geven in de smakeloosheid van de soep en de niet-gaarheid van de broccoli. We kregen wat vrije tijd en gingen op zoek naar onze lievelingszeemeermin, waar pappa zijn lunch verorberde en ik wederom een heerlijke frappucino dronk. We waren nog steeds op een berg, en om er af te komen, mochten we een kabelbaantour maken van 5.4 km. Omdat het mij nog niet hoog genoeg was, kocht ik een upgrade voor mij en mn vader, waardoor ons "rijtuig" een glazen vloer had, echt heel tof! Na deze vermoeiende dag moesten we natuuuurlijk echt weer even bijkomen in het zwembad. Omdat we even klaar waren met alle nieuwe Aziatische indrukken, hebben we heerlijk bij de McD gegeten. (bigmacmenu à €2,10) Nog een paar leuke feitjes die we tijdens de tour geleerd hebben:
- op Lantau waren er veel boeren die hun geluk ergens anders zochten, en hun vee gewoon vrij hebben gelaten. hierdoor zie je af en toe loslopende honden en koeien, die je van de overheid ook gewoon mag meenemen.
- door heel Hong Kong zul je kleine altaartjes aantreffen bij de deuren van huizen en winkels, maar ook in andere ruimtes van het huis. Volgens het Boeddisme is het belangrijk om goden te eren ivm leven na de dood en zo. Daardoor zie je hier een daar wierook branden, en fruit of snoep liggen.
- Het Karmateken moet een wiel voorstellen, géén omgekeerd hakenkruis. als jij het karma verspreid, zullen geluk en voorspoedje pad kruizen! (aan de slag dus...)
- Ben je in de natuur van hong kong en hoor je een vreemd, keverachtig geluid? dan is dit een Aziatische vlieg (met een hele moeilijke naam), die in de paringstijd vrouwtjes probeert te lokkenmet dit geluid.